¬|ΕΥχαριστῶ iokasth|¬
. . .
Συγχώρα με, μα δε βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις … ίσως επειδή δεν τις γνωρίζω, … ίσως επειδή νιώθω να
βαδίζω
στροβιλίζω
στους δια-δρόμους
των “γιατί”
χωρίς τέλος ή αρχή
ένας αέρας
παρά-ξενος
όχι δικός
να με ραπίζει
τα μάγουλά μου
κόκκινα
πια
(από ντροπή, από πληγή, από θλίψη ; … )
να μου χαστουκίζει
και ‘γώ
να φωνάζω
δυνατά
χωρίς ν’ ακούγεται φωνή
“γιατί …”
. . .
^ 2007, Νοεμβρίου 9η
awnidea 