. . .
ροή …
και,
κάπου
“φουσκώνω”, κάπου
“ξαλαφρώνω”
Α γ ά π η μου
θε μου
Νά ‘σαι καλά
Να είστε καλά
Σε κρατάω σφικτά
Άγγελέ μου
Καρδιά μου
Σ’ α γ α π ώ
Σε λ α τ ρ ε ύ ω
στην
Α γ κ α λ ι ά Σου
να χωθώ
άλλο
να μην “τρέχω”
στης ζωής και
απ’ της ζωής, τα
μ ο ν ο – π ά τ ι α
κ’ ΕΠΙ-ΤΕΛΟΥΣ
Κ ρ ύ σ τ α λ λ ο
καθάριο της
Ψυχής
στα μάτια
Της
Α γ ά π η ς
Σου
λούζομαι
βρέχω
“άφεση αμαρτιών”
Αγνή
Απέριττη
απ’ ΟΛΑ
που με χαράκωσαν
που με απάτησαν
που νόμισα
Ευ-αγγελίες
που ντύθηκαν
Ανα-στασίες
άντεξα
και, Ο Λ Α
τα
α ν τ – έ χ ω
για να έχω
… πιο κοντά …
επειδή, έ χ ω
… πιο κοντά …
ΦΩΣ ΜΟΥ
ΟΥΡΑΝΕ ΜΟΥ
ΜΟΝΟ ΕΣΥ
. . .
^ 2008, Αὐγοῦστου 10
awnidea 