. . .
.
Κανένας δε ζει “μέσα στην εἰρῆνη”.
Εἲμαστε ὂλ@ μεγαλωμέν@ μέσα σε μια
τρισδιάστατη ψευδαίσθηση.
.
Το θέμα, που λέει και ὁ Chopra,
δεν εἶναι να σκέφτεσαι ἒξω ἀπό το κουτί, ἀλλά
να συνηδειτοποιῆσεις πως
“δεν ὑπάρχει κουτί”.
.
Ἡ γλῶσσα ἡ Ἑλληνική εἶναι αὐτή
που κρατοῦσε τα ἐφόδια για
τη μη~χειραγώγηση του νου.
.
Ἧταν βασικό “κομμάτι” της
σκλάβωσης της ἀνθρωπότητας
ἡ “διά~λυση” αὐτῆς
εἰδικότερα τα τελευταῖα 35 χρόνια
και ἂρα, της Ἑλληνικότητας.
.
“Ἑλληνικότητας” με την ἒννοια
που ἒδινε ὁ Λιαντίνης ἢ ὁ Μάνος,
δηλαδῆ,
της ΟΝτότητας της Φωτεινῆς.
.
Δεν ἒχει σχέση με “γέννημα” και
“καταγωγῆ”.
Ἒχει σχέση με ἙλληνοΦΩΝΕΙΑ !
.
Ἡ Ἑλληνικότητα ΔΕΝ κυβερνιέται.
.
Ἡ λέξη “κυβερνεῖν”
σημαίνει “τοποθετῶ σε κύβο”
δηλαδῆ,
“βάζω σε κουτί”.
.
Ἡ Ἑλληνική Φωνῆ γνωρίΖΕΙ
πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΥΤΙ.
.
Και, χρῆΖΕΙ
να το ΕΝθυμηθοῦμε.
.
“Θύμις” σημαίνει “ΨΥΧΗ”.
.
Και εἶναι τη ΘΥΜΗΣΗ
που Μας ἀφαίρεσαν.
.
ΟΛΕΣ τις ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ λέξεις ΜΑΣ
Μας τις μαγάρισαν.
Ἡ ΦΩΝΗ ΜΑΣ
να μην ἐνώνεται με τη συχνότητα
του σύνΠΑΝτῶς.
“Κρίση”, “οἰκονομία”, “σχολεῖο”,
“θυμός”, “ἒρωτας”, “εὐφορία – ἐφορία”,
και τόσες και τόσες και τόσες.
.
ΧΡΗΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ
[“ΕΝθυμοῦμαι” ~ “Εἶμαι σε μια ψυχῆ”]
.
Ἐπειδῆ,
ἡ Ἐπ~ανά~σταση
[ἳστημι ~ στέκομαι ὃρθια]
δε γίνεται.
ΕΙΜΑΣΤΕ !
Και,
ΕΝ τῳ “ΕΙΜΑΙ ΕΝ~ΘΥΜΗΣΗ”
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜ@ και ΜΠΟΡΟΥΜΕ
.
Ἡ Ἀφθονία ΜΑΣ Εἶναι ἀναπόφευκτη
.
ΑΝΥΠΑΚΟΗ ! ΑΝΥΠΑΚΟΗ ! ΑΝΥΠΑΚΟΗ !
.
.
.
.
awnidea 