… Το χαρτί σκληρό για να γραφτεῖ και μαλακή ἡ καρδιά μου για να γράψει Το “ἀδιέξοδο” ὃσο πάει καλύτερα το “καταλαβαῖνω” το “χωρίς ἐλπίδα” ὃσο πάει περισσότερα το ζῶ Ἀτυχία ἢ Μοῖρα το μεγάλο ἐρωτηματικό ! και οἱ δυό αὐτές οἱ λέξεις το ἲδιο σημαῖνουν ἐγῶ αὐτό συνειδητοποιῶ ! Ποῦ να τρέξεις να χωθεῖς ; σε ποια τρύπα να χωρέσεις ; Τέτοιο κορμί που ἀπέκτησες που να το “καταθέσεις” ;!! Και να φύγεις, ποῦ θα πᾶς ; μῆπως ἀρέσεις σε κανέναν ; μῆπως θα πάψεις να πονᾶς ; σαν ταῦρος εἶσαι, σε ἀρένα !! Ὃσο πιο πολύ ἀντιδρᾶς τόσο χειρότερα γίνεται !! ὃσο την ἂκρη προσπαθεῖς να βρεῖς τόσο περισσότερο νῆμα λύνεται ! Και νά ‘ταν ἡ κλωστῆ αὐτή ἡ ὁδηγήτρια για την ἒξοδο ;!! Μπα ὂχι ! Πιό βαθειά, πιό μέσα σε βάζει, σε λαβύρινθου ἀδιέξοδο Και να βρίσκεσαι, ὂχι ἐντελώς ξαφνικά, να “ὑποδύεσαι” ὃλους τους ῥόλους και της Ἀριάδνης, και του Θησέα και του Μινώταυρου !!! Και να ξέρεις ὃ,τι, κάποιος θα ξεχαστεῖ, κάποιος θα σκοτωθεῖ και κάποιος θα σκοτώσει, ἀλλά να μήν ξέρεις ποιός ἀκριβῶς θε να σωθεῖ, και ποιος θα βρεθεῖ για να τον σώσει. Το γιατί εἶναι ἀπλό ! – γιατί «ΕΣΥ» «ΕΙΣΑΙ» ὃλοι, «ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ» το κάτι το τόσο περίπλοκο και πολλαπλό ! Δεν ὑπάρχει χειρότερη μάχη ἀπ’ αὐτήν που γίνεται μέσα σου ! Και αὐτό γιατί, τα “ἀντικρουόμενα στρατόπεδα” γνωρίζουν την “Ἀχίλλειο πτέρνα” ὁ ἓνας τοῦ ἂλλου !! … (Μάρτιος 1997) |
Μέσα στον ἒρωτα ὑπάρχει (ἡ) ὑπό~σχεση, … μέσα στην ἀγάπη ὑπάρχει (ἡ) ἀ~λήθεια … ~ NoέΤis |